Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2013

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Συνέντευξη από τον Γιάννη Κετίκογλου & την Πολυξένη Κολυμπάρη

Όπως έχω αναφέρει σε προηγούμενό μου άρθρο, την Παρασκευή 11 και τα Σάββατο 12 Οκτωβρίου στις 20:30 στην σκηνή του Πνευματικού Κέντρου Γιαννιτσών θα <<ανέβει>> η παράσταση <<Ο Στρίγκλος που έγινε αρνάκι>>. Την διασκευή και την σκηνοθεσία υπογράφουν ο Γιάννης Κετίκογλου και η Πολυξένη Κολυμπάρη. Ποιοι είναι όμως αυτοί; Πάμε να  γνωρίσουμε καλύτερα τους δύο ταλαντούχους εφήβους μέσα από μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη.

1) Πώς ξεκίνησαν οι <<Θεατρικές Πινελιές>>; (Το όνομα της θεατρικής ομάδας)
Γιάννης: Οι <<Θεατρικές Πινελιές>> δημιουργήθηκαν από εμένα και την καλή μου συνεργάτη, Κολυμπάρη Πολυξένη, τον Ιούνη του 2012. Όλο αυτό ξεκίνησε έπειτα από μια μεγάλη μάζα παιδιών που μου πρότεινε να κάνω μία θεατρική ομάδα εφήβων με στόχο να δείξουμε την άλλη πλευρά των ικανοτήτων μας, καθώς και να περάσουμε ευχάριστα το καλοκαίρι μας κάνοντας κάτι δημιουργικό.
Πολυξένη: Οι <<Θεατρικές Πινελιές>> δημιουργήθηκαν στις αρχές του περασμένου καλοκαιριού με πρωτοβουλία του Γιάννη Κετίκογλου, ο οποίος μου πρότεινε να συμμετέχω και να βοηθήσω στην διευθέτηση της ομάδας. Αρκετά παιδιά θέλησαν να γίνουν μέλη της ομάδας και κύριος στόχος μας ήταν να δείξουμε πως τα παιδιά είναι ικανά να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο.

2) Τα έργα που παίζετε τα διασκευάζετε εσείς. Πόσο είναι να διασκευάσετε επιτυχημένα έργα/ταινίες και πόσο καιρό σας πήρε περίπου;
Γιάννης: Τα έργα τα οποία έχουμε παίξει μέχρι στιγμής είναι όλα διασκευασμένα από εμένα και την συνεργάτιδά μου Πολυξένη. Μια διασκευή από ένα θεατρικό έργο είναι πιο εύκολη από μία ελληνική ταινία. Θέτεις στον εαυτό σου κάποια εύστοχα ερωτήματα που τον καλείς να αναρωτηθεί το αν ταιριάζει αυτός ο χαρακτήρας στο συγκεκριμένο έργο, αν η ατάκα αυτή είναι καλογραμμένη ώστε να προκαλέσει με την σαφήνειά του την κωμική πινελιά που του έχεις προσθέσει. Επίσης παίζει σημαντικό ρόλο και το τι διασκευάζεις -είτε είναι θεατρικό, είτε είναι ελληνική ταινία. Μην ξεχνάμε ότι μετράει κατά πολύ και η ποιότητα του πρωτότυπου σεναρίου έχοντας στο νου τα δεδομένα της ομάδας σου.
Πολυξένη: Η διασκευή ενός σεναρίου δεν είναι εύκολη, χρειάζεται δημιουργικότητα, έμπνευση, αλλά προπαντός μέτρο. Πρέπει πάντοτε να αναλογιζόμαστε το θέμα, την εποχή που αφορά και τους χαρακτήρες του κάθε σεναρίου ώστε να προσθέσουμε έναν ακόμη χαρακτήρα ή να τροποποιήσουμε τις ατάκες. Μία διασκευή συνήθως χρειάζεται περίπου μία εβδομάδα, αν και πολλές φορές τυχαίνει να κάνουμε μία διόρθωση στο σενάριο την ώρα της πρόβας ώστε να ειπωθεί καλύτερα από το άτομο που υποδύεται το ρόλο.


3) Πόσο εύκολο είναι να μπείτε στο πνεύμα του ρόλου; Μαθαίνετε εύκολα τα λόγια σας και πόσους μήνες κάνατε πρόβες;
Γιάννης: Για να μπεις στο πνεύμα κάποιου ρόλου με τον καλύτερο τρόπο που μπορείς, προϋποθέτει κάποιες ώρες ασχολίας! Πρώτα απ' όλα εφόσον ο σκηνοθέτης σου έχει εξηγήσει το πως είναι ο ρόλος πάνω σ' αυτό το έργο προσπαθείς ναι φανταστείς κάτι παρόμοιο ώστε να το κάνεις κτήμα σου. Από εδώ και πέρα, αφού περάσει ο ηθοποιός αυτό το στάδιο, το να μάθει τα λόγια του είναι κάτι πρακτικό και πολύ εύκολο. Σ' αυτό βοηθάνε πολύ και οι πρόβες. Γενικά για να είναι κάποιο θεατρικό έργο έτοιμο να <<ανέβει>> στο σανίδι και να παρουσιαστεί σε κοινό χρειάζεται γύρω στους 4-5 μήνες πρόβα.
Πολυξένη: Το να μπεις στον ρόλο που σου δόθηκε αποτελεί το δυσκολότερο κομμάτι, ταυτόχρονα όμως και το κυριότερο. Για να το πετύχεις, ακολουθείς πιστά τις συμβουλές του σκηνοθέτη σου και προσθέτεις ελαφρά και την δική σου πινελιά. Τα πράγματα είναι ευκολότερα βέβαια αν υπάρχει ένα πρότυπο (λ.χ. αν υποδύεσαι έναν χαρακτήρα μιας ταινίας) διότι χρειάζεσαι λιγότερη καθοδήγηση. Παρ' όλα αυτά πρέπει να έχεις στο νου σου ότι είσαι ερασιτέχνης ηθοποιός και όχι μίμος. Η αποστήθιση του σεναρίου είναι δύσκολη και χρονοβόρα ειδικά στην περίπτωση ενός "κόντρα" ρόλου. Ο χρόνος που χρειάζεται για να ετοιμαστεί μια παράσταση καθορίζεται από πολλούς παράγοντες, κυρίως όμως από την διάρκεια του έργου, καθώς επίσης και από την θέληση που έχουν οι ηθοποιοί. Το δικό μας έργο φέτος διαρκεί περίπου μιάμιση ώρα και χρειάστηκαν περίπου 4 μήνες, στους οποίους είχαμε πρόβες κυρίως τα σαββατοκύριακα.

4) Ποιος είναι ο αγαπημένος σας θεατρικός συγγραφέας;
Γιάννης: Κατά τη γνώμη μου όλοι οι θεατρικοί συγγραφείς είναι καλοί καθώς και ποιοτικοί, αλλά για μένα ξεχωρίζει ο Γιώργος Καπουτζίδης. Μεταφέρει στο ευρύ του κοινό στοιχεία της καθημερινής αλλά και της μελλοντικής βιοπάλης με τον δικό του και διακριτικό του τρόπο.
Πολυξένη: Προσωπικά προτιμώ τον Αλέξανδρο Ρήγα. Μ' αρέσει η πλοκή που έχουν τα σενάρια του, το καθημερινό λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί, καθώς επίσης και το γεγονός ότι τολμά να πει τα πράγματα με το όνομά τους χωρίς να διστάζει.

5) Θα θέλατε να ασχοληθείτε επαγγελματικά με το χώρο του θεάματος και τη συγγραφή θεατρικών έργων;
Γιάννης: Όχι, δεν θέλω να ασχοληθώ επαγγελματικά με το χώρο του θεάματος, διότι σαν ερασιτέχνης περνάω καλύτερα. Μην ξεχνάμε ότι είναι ένα ευχάριστο χόμπι και τίποτα παραπάνω. Όσο αφορά τη συγγραφή θεατρικών έργων, θα ήθελα και θέλω να γράψω δικά μου έργα, αλλά όχι για να τα πουλήσω στην αγορά. Προτιμώ να τα ανεβάσω με την δική μου ομάδα ειδάλλως να μείνουν για πάντα στο ντουλάπι.
Πολυξένη: Για να είμαι ειλικρινής, θα ήθελα να ασχοληθώ επαγγελματικά με το θέατρο και γενικότερα με την τέχνη χωρίς όμως να χάσω την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα μου. Για μένα η τέχνη δεν είναι απλό χόμπι, είναι τρόπος ζωής! Σχετικά με τη συγγραφή θεατρικών έργων δεν είμαι σε θέση να απαντήσω. Σίγουρα θα μου άρεσε, αλλά θεωρώ ότι δεν είμαι ακόμα ικανή για κάτι τέτοιο, Προς στιγμήν αρκούμαι στις διασκευές σεναρίων και στα ποιήματα που γράφω.

6) Πείτε μας λίγα λόγια για το έργο.
Γιάννης - Πολυξένη: Ένας πλοίαρχος διοικητής σχολής, ο Λεωνίδας Πετρόχειλος με τρεις ζωηρούς γιους, τον Κίμωνα, τον Ανδρέα και τον  Μπάμπη, έμεινε χήρος, γι' αυτό προσλαμβάνει την κυρία Μαίρη, ως οικονόμο για να μπει μια τάξη στο χάος που επικρατεί στο σπίτι του. Η κυρία Μαίρη εκτός από την τάξη στο σπίτι, βάζει τάξη και στην οικογένεια και γίνεται αμέσως απαραίτητη και αγαπητή σε όλους. Όταν όμως αποκαλύπτεται η απάτη που έπαιξε η Μαίρη στον Λεωνίδα με την βοήθεια της φίλης του Σμαράγδα, ο αυστηρός διοικητής αναγκάζεται να την διώξει, αλλά ο έρωτας πάντα κερδίζει.

7) Πώς αισθάνεστε πριν <<βγείτε>> στη σκηνή;
Γιάννης: Ομολογώ πως αυτή είναι μια καλή ερώτηση. Ο κάθε ηθοποιός νιώθει διαφορετικά συναισθήματα. Κρατάμε όμως ότι ένας ηθοποιός έχει την έγνοια να τα πάει καλά και να <<βγει>> η παράσταση σε αντίθεση με τον σκηνοθέτη που έχει την έγνοια των ηθοποιών του, της παράστασης και έπειτα για την κριτική που θα υποβληθεί επάνω στην παράσταση.
Πολυξένη: Σε παλιότερες θεατρικές παραστάσεις που είχα απλά έναν ρόλο ένιωθα πολύ αγχωμένη πριν την εμφάνισή μου επί σκηνής. Στην περσινή μας παράσταση, ούσα διοργανώτρια είχα τρομερή σύγχυση και μεγάλη συναισθηματική φόρτιση, ανησυχούσα για την ροή του έργου και για τα μέλη της ομάδας που έπαιζαν για πρώτη φορά. Πιστεύω ότι κάθε ερασιτέχνης ηθοποιός νιώθει άγχος πριν από κάθε παράσταση για το αν θα ενσαρκώσει σωστά τον ρόλο του, όμως το συναίσθημά που σε κατακλύζει όταν έχεις σκηνοθετήσει το έργο είναι απερίγραπτο, διότι έχεις την πλήρη ευθύνη του,


8) Πόσο δύσκολο είναι να οργανώσετε κάτι τέτοιο σε μια πόλη σαν τα Γιαννιτσά και μάλιστα σε αυτή την ηλικία;
Γιάννης: Είναι δύσκολο και το δηλώνω δυνατά και χωρίς δισταγμούς. Απαιτεί γερά νεύρα, γιγαντώδης υπομονή καθώς και πολύ γνώση πάνω στο αντικείμενο. Είτε παρακολουθώντας μαθήματα σε κάποια online σχολή, είτε διαβάζοντας δεκάδες βιβλία πάνω στο θέμα της σκηνοθεσίας, της σεναριογραφίας, της σκηνοθεσίας, της σκηνογραφίας και της κουστουμογραφίας. Επίσης χρειάζεται και μεγάλη φαντασία.
Πολυξένη: Είναι υπερβολικά δύσκολο. Χρειάζεται τεράστια υπομονή, δυνατή κράση και ισχυρή θέληση. Προϋποθέτει βέβαια και εμπειρία σχετικά με τις παραστάσεις. Το δυσκολότερο κομμάτι είναι να καταφέρεις να κερδίσεις την υπακοή των μελών της ομάδας και τον αλληλοσεβασμό. Βέβαια αυτό είναι δυσκολότερο όταν συναναστρέφεσαι με συνομήλικα άτομα.

9) Πότε και που μπορούμε να παρακολουθήσουμε την παράστασή σας;
Γιάννης - Πολυξένη: Η παράστασή μας θα <<ανέβει>> στη σκηνή του Πνευματικού Κέντρου Γιαννιτσών, την Παρασκευή 11 και το Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2013 και ώρα 20:30. Η είσοδος είναι ελεύθερη - θέσεις ταξιθετημένες. Επίσης θα πραγματοποιηθεί φιλανθρωπική δωρεά τροφίμων μακράς διαρκείας για το Κοινωνικό Παντοπωλείο Γιαννιτσών.

10) Θα θέλατε να προσθέσετε κάτι για το τέλος;
Γιάννης: Τέλος θέλω να ευχηθώ στην ομάδα καλή επιτυχία! Προτείνω στον κόσμο να έρθει να δει την παράσταση, γιατί είναι ένα έργο με πολλά διδάγματα και θυμίζει στους γονείς μας (κυρίως) τα νιάτα τους.
Πολυξένη: Τέλος θέλω να σε ευχαριστήσω προσωπικά Κυριάκο και να σε συγχαρώ για την δουλειά σου στο blog των εφήβων! Θέλω επίσης να ευχαριστήσω τα μέλη της ομάδας που θυσίασαν τον ελεύθερό τους χρόνο και δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό για να πετύχει η παράστασή μας. ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ!



Κυριάκος Θεοδοσίου


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αφήστε το σχόλιό σας